kpt. Eugeniusz Konopacki patronem Centrum Szkolenia WOT

Uczestnik powstania warszawskiego, żołnierz AK, dowódca harcerskiego batalionu „Wigry”, komendant Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty i Centrum Wyszkolenia Wojskowego Szarych Szeregów – kpt. Eugeniusz Konopacki ps. „Trzaska”, ps. „Gustaw” – został patronem Centrum Szkolenia Wojsk Obrony Terytorialnej w Toruniu.

              
Tradycje to jedne z najważniejszych wartości w WOT, stanowią one podstawę do budowy tożsamości formacji i kształtowania morale żołnierzy. W tradycji wojskowej jednostkom nadaje się imię osoby zajmującej ważne miejsce w tradycji narodu i oręża polskiego lub szczególnie zasłużonej dla Sił Zbrojnych i obronności Państwa lub też takiej, która wykazała się męstwem i odwagą polegającą na dokonaniu bohaterskiego czynu w walce zbrojnej. Zgodnie z tym CSWOT wybrało żołnierza, który w czasie wojny nie tylko walczył, ale także poświęcił się szkoleniu.

W dniu 30 czerwca bieżącego roku, Decyzją Ministra Obrony Narodowej nr 90, Centrum Szkolenia WOT nadano imię kpt. Eugeniusza Konopackiego.

Eugeniusz Konopacki ps. „Trzaska”, ps. „Gustaw” urodził się 11 stycznia 1906 roku w Werbie, w rejonie wołyńskim. Był wnukiem Szymona Ewarysta Konopackiego – polskiego poety i pamiętnikarza. Uczył się w rosyjskim gimnazjum w Żytomierzu, od 1919 w gimnazjum w Chyrowie, a od 1924 w Gimnazjum Państwowym im. Juliusza Słowackiego w Kowlu i tam w maju 1927 otrzymał świadectwo dojrzałości. Następnie krótko studiował na Wydziale Rolniczym SGGW w Warszawie, w 1929 przeniósł się na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (VIII 1930 - VI 1931) kontynuował studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Naukę przerwał w 1933 r. i podjął pracę jako urzędnik w Stowarzyszeniu Kupców Polskich w Warszawie.

W czasie kampani wrześniowej był dowódcą 1. baterii 28. pułku artylerii lekkiej. Brał udział m.in. w obronie twierdzy Modlin. Po kapitulacji twierdzy został osadzony w obozie jenieckim w Działdowie, skąd zwolniono go (zgodnie z umową kapitulacyjną) w połowie października 1939 r. i powrócił do stolicy. Za obronę Fortu nr 2 otrzymał Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari.

Działał w konspiracji od 30 października 1939 r. Był współzałożycielem, a następnie przywódcą harcerskiej organizacji „Wigry”. Od jesieni 1943 został członkiem Głównej Kwatery Harcerzy i Rady Programowej przy Naczelniku Harcerzy. Pełnił także funkcję komendanta Centrum Wyszkolenia Wojskowego „Szarych Szeregów” i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola” - pod pseudonimem „Gustaw”. W dniu 11 listopada 1943 mianowano go  porucznikiem rezerwy Wojska Polskiego rozkazem pułkownika Antoniego Chruściela „Montera”, komendanta Okręgu Warszawa Armii Krajowej. Od lipca 1944 organizował Szkołę Niższych Dowódców („Sonda”) Szarych Szeregów.

Należał do zbrojnego podziemia niemalże od początku wojny (koniec października 1939). Brał udział w Powstaniu Warszawskim jako dowódca harcerskiego batalionu „Wigry”. Od 18 sierpnia 1944  mianowany na stopień kapitana. Po powstaniu trafił do niewoli jenieckiej. Do maja 1945 przetrzymywany był w kilku niemieckich oflagach. Później znalazł się w Wojsku Polskim we Włoszech i Wielkiej Brytanii. Do Polski powrócił w 1948. Zmarł w Warszawie 22 października 1954 r. jego grób znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim. W 1939 roku został odznaczony Orderem Virtuti Militari, a w 1944 roku Krzyżem Walecznych.

„Dla Centrum Szkolenia WOT jest to żołnierz godny naśladowania. Jego niezłomna postawa jest przykładem dla naszej jednostki. WOT jest armią złożoną z ochotników, dlatego dziedziczymy tradycje AK i są one bardzo bliskie wszystkim służącym w WOT. Niezwykle inspirujący jest dla nas życiorys kpt. Eugeniusza Konpackiego, gdyż szkolenie w jego służbie odgrywało niebagatelną rolę. Poza męstwem na polu walki za co został odznaczony, podczas wojny starał się dzielić swoją wiedzą z innymi. Dał się poznać jako wspaniały organizator w czasie kiedy był komendantem Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola” i formował „Sondę” Szkołę Niższych Dowódców Szarych Szeregów. To nie przypadek, że wybraliśmy jego. My jako Centrum szkolimy kadrę instruktorską WOT, w tym prowadzimy zajęcia praktyczne i teoretyczne na kursie oficerskim „Agrykola” oraz organizujemy egzamin praktyczny podczas kursu podoficerskiego „Sonda”. Uważam, że otrzymane imię patrona będzie dodatkowym czynnikiem integrującym żołnierzy i pracowników Centrum Szkolenia WOT” – podkreślił Komendant CSWOT płk Krzysztof Leszczyński.