MÓJ DZIADEK BYŁ BOHATEREM
„Mój Dziadek Jerzy Opiatowski ps. „Facet” urodził się 19 kwietnia 1925 roku. Mieszkał we wsi Domanowo. W wieku 17 lat wstąpił do Armii Krajowej w obwodzie Bielsk Podlaski, placówka Brańsk.
Dziadek niechętnie opowiadał o sobie i o tym, co robił w czasie okupacji i tuż po jej zakończeniu. Na początku II wojny światowej jako młody chłopak przeżył kampanię wrześniową i dwie pacyfikacje: najpierw sowiecką, a następnie niemiecką. Miał styczność z Wojskiem Polskim przez swojego starszego brata Henryka Opiatowskiego, który był kapelanem w 1 Pułku Piechoty im. Legionów Józefa Piłsudskiego w Wilnie w stopniu kapitana. Starszy brat był dla niego wzorem, to za jego przykładem wstąpił do AK i roznosił meldunki. Henryk został zamordowany przez Niemców za pomoc partyzantom i Żydom uciekającym z getta w Brańsku. Dziadek bardzo przeżył jego śmierć. Po zakończeniu wojny 21 maja 1948 roku wyrokiem sądu wojskowego w Białymstoku (nr akt 278/48) został skazany na 12 lat więzienia pod zarzutem, że jako członek AK usiłował zbrojnie obalić ustrój socjalistyczny. Po 6 miesiącach został zwolniony. W 1996 roku został odznaczony Krzyżem Armii Krajowej, a w 50-lecie Powstania Warszawskiego i Akcji Burza otrzymał odznakę pamiątkową. Mimo dorastania w okupowanym kraju, działania w AK i doświadczenia bestialskiego przesłuchania, dożył 83 lat. Zmarł 8 sierpnia 2008 roku.
Z Dziadkiem często chodziliśmy na cmentarz na mogiłę ułanów z 9. Pułku Strzelców Konnych im. gen. Kazimierza Pułaskiego, którzy polegli w bitwie pod jego rodzinną wsią. Jako najstarszy wnuk dostałem od Dziadka wyjątkowy prezent. Orła, którego miał wpiętego w swoją czapkę, podczas wypowiadania słów roty przysięgi wojskowej, wstępując do Armii Krajowej.
Gdybym mógł złożyć Dziadkowi życzenia z okazji jego święta to na pewno chciałbym mu podziękować za jego odwagę i miłość. To on nauczył mnie kochać Ojczyznę i zaszczepił mi zamiłowanie do wojska.”
kpr. Sławomir, 6MBOT
#NasiTerytorialsi
#DzieńDziadka
Foto: DWOT
