Pożegnaliśmy bohatera, żołnierza Armii Krajowej

26 listopada pożegnaliśmy w Lidzbarku Warmińskim mjr. Lucjana Deniziaka ps. „Orzeł”. Żołnierz 5 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej zmarł 22 listopada.

– Zaszczytem było móc poznać człowieka o tak wielkim sercu i niezłomnym charakterze, który całe swoje życie nosił w sercu Polskę i kochał ją ponad wszystko. Dziękujemy za wszystko, czego nas nauczyłeś Przyjacielu. Na zawsze w pamięci i sercu – powiedziała ppor. Anna Szczepańska z 4 Warmińsko-Mazurskiej Brygady OT, której żołnierze bardzo często odwiedzali majora Deniziaka.

W ostatniej drodze Bohaterowi towarzyszyli żołnierze z 43 Batalionu Lekkiej Piechoty w Braniewie, wchodzącego w skład 4 Warmińsko-Mazurskiej Brygady Obrony Terytorialnej.
W trakcie pożegnalnych uroczystości żołnierze pełnili honorową wartę przy trumnie, nieśli poduszki z odznaczeniami wręczonymi mjr. Deniziakowi i jego zdjęciem, obecni byli także oficerowie 4W-MBOT.

Mjr Lucjan Deniziak urodził się w 1926 r., w Wojtkowicach. W 1943 r. został zwerbowany do Armii Krajowej. Do połowy roku 1944 był łącznikiem w rejonie Białystok – Grodno – Lida. Tajną pocztę umieszczał w gipsie rzekomo złamanej ręki. W 1944 r., po powrocie z tajnej misji z Wyszkowa, „Orzeł został zatrzymany przez żołnierzy Armii Czerwonej, jednak udało mu się zbiec. Od 1945 r. służył w 5. Wileńskiej Brygadzie AK, następnie w 3. Wileńskiej Brygadzie NZW w kompanii ppor. Ryszarda Sosnowskiego „Wydry”, a także u mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”. Był uczestnikiem bitwy pod Gajrowskimi oraz ostatnim żyjącym z oddziału „Wydry”.
Podczas patrolu i przenoszenia tajnej poczty 21 października 1947 r. został aresztowany i zatrzymany (wcześniej był aresztowany w 1946 r., wówczas udało mu się zbiec). Trafił do aresztu w Ciechanowcu, gdzie był brutalnie przesłuchiwany i ostatecznie skazany na 8 lat więzienia.
W grudniu 1951 r. otrzymał propozycję podpisania współpracy w zamian za natychmiastowe zwolnienie i dobrą pracę. Odmówił i trafił na 72 godziny do karceru wodnego. Więzienie opuścił w styczniu 1952 r. Został skierowany na teren powiatu lidzbarskiego, do miejscowości Łaniewo, do pracy w tartaku, jako kierowca. Pomimo dużych nacisków i represji nie zapisał się do PZPR. W 2018 r., za swoje zasługi, został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2020 roku „Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości”.
28 maja 2020 r. na wniosek Dowódcy 4 Warmińsko-Mazurskiej Brygady Obrony Terytorialnej, otrzymał akt mianowania na stopień majora.

Mjr Lucjan Deniziak zmarł 22 listopada 2020 r. Miał 94 lata.